06 © Studio Harcourt Paris SCHMITT Eric-Emmanuel kopie

“Jeruzalem ontgoochelt niet, maar de mens…”

Hij kreeg een telefoontje van het Vaticaan: of hij naar het Heilig Land zou willen afreizen. Misschien kwam er wel een boek van. De gerenommeerde Franse filosoof en schrijver Éric-Emmanuel Schmitt aarzelde, maar hij vertrok toch. Bij thuiskomst was hij niet meer dezelfde persoon. “Ik wéét niet of God bestaat, maar ik gelóóf het wel. Ik ben een gelovige agnost.”

Zijn Israël-reis leidde inderdaad tot een boek. De reis naar Jeruzalem is een meeslepende ‘coming to faith’ waarin Éric-Emmanuel Schmitt de lezer in zijn zo vaak bejubelde vertelstijl op sleeptouw neemt: van aarzelingen, scepsis, spot en weerstand tot een beklijvende religieuze ervaring op de plek die hij er het minst waarschijnlijk voor achtte. Zijn religieus-onverschillige ouders, zijn filosofische studie en voorkeur voor de Franse verlichtingsdenkers, zijn afkeer voor formalisme en naïviteit: het mocht allemaal niet baten. In Jeruzalem, waar diep geloof en hardvochtige strijd aan de straatstenen kleven, werd Schmitt christen.