32 rijkversierde moskeekoepel (unsplash)

Schouder aan schouder in de moskee

“Vanaf de Antwerpse Ring een sierlijke moskee zien en er even kunnen halt houden, zoals ik ooit deed op de ringweg van Madrid.” Mohamed Achaibi droomt hardop van een stukje zichtbare erkenning van zijn religieuze cultuur in Vlaanderen. “Na zestig jaar migratie en vijftig jaar erkenning van de islam mogen moskeeën in België toch enige erfgoedwaarde krijgen? Je hoeft voor een cultureel moskeebezoek heus niet naar Casablanca.”

Mohamed Achaibi, de voorzitter van moskee Arruhama in Waasmunster en voormalig ondervoorzitter van de Moslimexecutieve, heeft een lang palmares van verzoening en interreligieuze dialoog. Vandaag zitten het politieke wantrouwen en de rechtsonzekerheid over de erkenning van moskeeën hem duidelijk dwars. De voorbije vijf jaar werd veel energie gestoken in de opmaak van tientallen stevige dossiers, die plots van geen tel meer zijn door de wissels van de macht bij de Vlaamse regering. Van de 202 Vlaamse moskeeën zijn er op dit moment 26 erkend. “Erkenning is meer dan een financiële tegemoetkoming”, legt Achaibi uit. “Het gaat over lokale verankering en over communicatie met de civiele overheid. Hoe vaak wordt niet smalend gedaan over ‘garagemoskeeën’, als een duister achterkamergebeuren? Een erkenning zou de gewenste transparantie en uitwisseling garanderen.”