Broeder Pacôme is opgegroeid als katholiek, maar de orthodoxe Kerk “voedde me meer”. © tb

“Het klooster is als een ziekenhuis waar iedereen genezing vindt”

Het christendom in West-Europa gaat er numeriek gezien op achteruit. Het kloosterwezen nog meer. Toch vond de orthodoxe monnik Pacôme (44) uit Parijs eerst zijn weg naar het geloof en vervolgens naar een benedictijns klooster. “Je komt in een klooster omdat je ziek bent en genezen moet worden door Christus.”

Hoe kwam je in een katholiek land als Frankrijk uit bij de orthodoxe Kerk?
Broeder Pacôme: “Ik groeide op als katholiek in Compiègne, ten noorden van Parijs. Op mijn dertiende ontdekte ik echter, op bezoek in de Grieks-
orthodoxe kathedraal van Sint-Stefanus in Parijs, de orthodoxe liturgie. De schoonheid van de liturgie, haar esthetiek en mystieke atmosfeer verleidden me op slag. Na mijn eerste indruk begon ik de orthodoxie van binnenuit te ontdekken. Ik las over het leven en onderwijs van Sint-Silvanus de Athoniet, ik las De weg van een pelgrim, de Russische klassieker over het onophoudelijke gebed van het hart. Met mijn zakgeld nam ik de trein naar Parijs om er de liturgie bij te wonen. Mijn geloof groeide in het licht van de orthodoxie. Het is dan ook vanzelfsprekend dat ik orthodox werd. Dat was geen verwerping van de katholieke Kerk, maar de orthodoxe Kerk voedde mij meer.”