© Unsplash
Verloren tijd
De as is nooit hier, maar altijd daar. Als toerist staan we steeds op een onheuglijke afstand. De gruwel is daar. Wij blijven afgeschermd (desnoods via een gsm-fotoscherm) van het ware gebeuren. Wij zijn er nooit persoonlijk bij aanwezig. Na ruwweg tachtig jaar kijken we naar een object uit een verloren tijd. De doodse as behoort niet tot de wereld van onze gedeelde levenservaringen. Nog honderd jaar verder en we besteden er misschien geen aandacht meer aan.
Verder lezen?
Log in op uw Tertio account en lees meteen verder
Nog geen account? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!
Lees ook deze artikels...