Toen ik zestien was, nodigde een leerkracht op het Sint-Jozefscollege in Aarschot een choreograaf uit voor een artistiek project. Daar is het voor mij allemaal begonnen. Ik zag hoe dansen vertellen zonder woorden was, hoe leerlingen en leerkrachten samen door de ruimte bewogen en alle machtsverhoudingen wegvielen. Het dansen liet me nooit meer los. En vooral het ideaal van horizontaliteit: creëren vanuit dialoog tussen verschillende leeftijden, niveaus en achtergronden.