© Unsplash
De kwetsbaarheid van het heilige
In een poging tot een definitie van religie stelt de antropoloog Valeer Neckebrouck dat er in alle gevallen verwezen wordt naar een niet-empirische dimensie van de werkelijkheid. Het of de Onzichtbare blijft met andere woorden altijd onzichtbaar. Iemand kan zijn autosleutels kwijt zijn en ze plots terugvinden. Ze waren nergens te zien en plots duiken ze weer op. Het Onzichtbare, de kern waar een religie naar verwijst, komt niet, nooit opduiken in het zichtbare.
Leesbaar in letters
Paradoxaal heeft het Onzichtbare toch steunpunten in het zichtbare. Alleen al het woord ‘Onzichtbare’ verschijnt zichtbaar en leesbaar in letters in de tekst. Datgene wat niet te vatten is, drukken we uit in een teken waarmee we duidelijk maken dat het niet te vatten is. Alle woorden, verhalen, begrippen enzovoort waarmee mensen in een religie verwijzen naar het Onzichtbare ‘om-schrijven’ als het ware datgene wat niet te omschrijven valt. En door het te omschrijven, krijgt het Onzichtbare contour.
Verder lezen?
Log in op uw Tertio account en lees meteen verder
Nog geen account? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!
Lees ook deze artikels...
Is alles perceptie?
Het is maar een mistroostige dag vandaag. Of althans, zo voel ik het aan....
“Zelfs de kleinste stap telt”
‘Vredesambassadeur’ voor Pax Christi en voormalig nationaal...
Als het visioen ontbreekt, verwildert het volk
Geopolitieke wanverhoudingen tekenen de werkelijkheid, en rauwe...
