“Mevrouw, moeten we echt een héle tekst lezen?! Mijn concentratie kan dat niet aan.” Gezucht op alle banken, een artikel van tien lijnen blijkt een hele opgave. Ik geef als bijbaan ad interim weer les op een middelbare school in richtingen met Arbeidsmarktfinaliteit, BSO zoals dat ooit heette. Fijne leerlingen, een divers en direct publiek. Ik had me mentaal voorbereid, maar wat ik had onderschat als ‘herinstromer’ is de impact van de digitale dimensie. Smartschool, onlineplatformen, BookWidgets, digitale agenda... Ze vergen meer tijd dan de lesvoorbereidingen. Laptops vormen in de klas een visueel muurtje dat oogcontact bemoeilijkt. Nagaan of ze wel bij de les zijn en weerstaan aan alle internetverleidingen vergt inspanning. De digisprong blijkt ook een sprong in het ongewisse. Soms schiet innovatie het doel voorbij. De ongebreidelde toelating in onderwijs van AI die steeds moeilijker te herkennen is, dreigt met zich mee te brengen dat alle intelligentie kunstmatig wordt, dat we niet alleen onze kennis, maar ook onze verbeelding en creativiteit gaan uitbesteden.
Geen weerstand
In een onderzoek gaf een groeiende groep Vlamingen aan dat het tempo waarop technologie evolueert, hen stilaan naar adem doet happen. Het is te veel, het gaat te snel. De tijd die ze op hun smartphone doorbrengen, verontrust steeds meer mensen. Ook jongeren. 63 procent geeft aan te veel tijd op de telefoon te spenderen, 1 op de 4 zegt ronduit verslaafd te zijn. Er lijkt dus een draagvlak om het smartphonegebruik op school te beperken. Zweden is hierin kordaat: geen gsm’s op school. Met resultaat.
Verder lezen?
Log in op uw Tertio account en lees meteen verder
Nog geen account? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!