© rr
Eenzaam en alleen
De mens is een sociaal wezen, maar voor velen is eenzaamheid een realiteit of een reëel risico. Het Mechelse LUNALIA-festival koos er daarom voor het thema centraal te stellen in zijn volgende editie. Hoe dominante maatschappelijke normen over een geslaagd leven en mentale struikelblokken eenzaamheid kunnen versterken, lezen we bij Daniel Schreiber, Maite Goossens en Wilfried Van Craen. Maar ook de buurt speelt een rol, leggen Jasper De Witte en Sam Pless uit.
Het is een zegen wanneer een auteur erin slaagt persoonlijke ervaringen in een ruimer kader te plaatsen zodat die herkenbaar en inzichtelijk worden voor anderen. Daniel Schreiber (1977) geeft daarvan een prachtig voorbeeld. In twee eerdere essays ontleedde hij van binnenuit de strijd met alcohol en de losser wordende band tussen onze thuis en onze geboorteplek. In Alleen onderzoekt hij of je je als alleenstaande wel helemaal thuis kan voelen in een samenleving waar romantische liefde de norm is.
Lees ook deze artikels...
Geëngageerd op kot
Een studentenhuis waar de bewoners zich engageren voor een...
Katholieke Kerk in Nederland
Nederland heeft de naam progressief te zijn, maar de katholieke Kerk is...
Afrika: droom versus realiteit
De nieuwsberichten uit Congo, en vooral die uit het oosten ervan, staven...
