“Samenwerken is essentieel om de begunstigden van onze steun te helpen een zekere mate van financiële zelfstandigheid te bereiken. Positief is dat onze organisaties elk hun plaats konden vinden”, zeggen Lieve Herijgers, Koen Trappeniers en Theo Havugimana. © jvdv

Gedreven door hoop en verontwaardiging

Christenen waren pioniers in de diaconie. Hun revolutionaire keuze voor solidariteit met armen en kwetsbaren heeft de geschiedenis, en zeker die van Europa, veranderd en bepaald. Hoe krijgt die kerkelijke liefdadigheid vandaag vorm in een wereld waarin solidariteit niet vanzelfsprekend meer is? Tertio bracht de drie grote spelers van de Vlaamse diaconie samen en legde Lieve Herijgers (Broederlijk Delen), Theo Havugimana (Missio) en Koen Trappeniers (Welzijnszorg) drie vragen over christelijke solidariteit voor.

Dat solidariteit vandaag in gevaar is, beamen onze drie gesprekspartners. “Solidariteit ontstaat in een gemeenschap waar mensen elkaar vinden als lotgenoten en het leven willen delen. Het gaat over hoe je ‘je samenleven’ inricht”, zegt Lieve Herijgers van Broederlijk Delen. In die zin is solidariteit niet alleen een persoonlijke keuze, maar ook een politiek engagement, en in die politiek loopt heel wat mis. “Elk continent kent polarisering en een steeds groter wordende kloof tussen arm en rijk en tussen mensen die nog deelnemen aan het debat en anderen die afhaken. De ruimte voor het middenveld verkleint wereldwijd. Mensen plooien sneller op zichzelf terug, waardoor solidariteit ‘tegen de stroom roeien’ wordt.”