“Om verantwoordelijkheid te kunnen opnemen voor je eigen lichamelijk en geestelijk welzijn, moet je eerst leren leven met kwetsbaarheid, verval van lichaam en geest, en sterfelijkheid”, zegt Joost Rademaekers. © sw

“Het centrum van je bestaan ligt buiten jezelf”

Een psychiatrische crisiseenheid van een algemeen ziekenhuis, midden in een Brusselse buurt waar alle maatschappelijke pijnpunten convergeren. Dat is de professionele biotoop van psychiatrisch hoofdverpleegkundige Joost Rademaekers. Toch kijkt hij met milde blik. “We zijn allemaal fragiele wezens.”

Toen ik na mijn studies theologie en filosofie mijn jezuïetenopleiding stopzette, wilde ik geen ‘gemankeerde priester’ worden in het onderwijs of in de pastoraal. Verpleegkunde leek mij wel een optie: manueel werk met gegarandeerde werkzekerheid. Mijn stage in de psychiatrie liet me kennismaken met zorg als relationeel-communicatieve vaardigheid met eventueel een aantal technische vaardigheden. Die focus beviel me en ik besloot me te specialiseren. Zorg is een tijdelijke relatie waarin je iemand helpt weer verantwoordelijk te worden voor zijn eigen lichamelijke en geestelijke gezondheid.