De Walküre van Wagner confronteert ons met het onmogelijke dilemma tussen liefde en macht. © Wikimedia

Het offer van de liefde

Onlangs voerde De Munt nog eens Die Walküre op. Door de tragiek van de verhalen in zijn opera’s is Richard Wagner nog steeds brandend actueel, zo vindt ook Wagner-expert Piet Lambrechts-Van Assche. “Wagner is pure emotie, maar hij houdt zijn toeschouwers een spiegel voor.”

Piet Lamberts-Van Assche studeerde rechten, economie en filosofie en gaf les aan de Thomas More Hogeschool, maar zijn grootste passie is Wagner (1813-1883). “Ik kwam voor het eerst in contact met Wagner in de tweede kandidatuur rechten, toen we Friedrich Nietzsche bestudeerden. De prof had het altijd over Wagner, voor wie Nietzsche een boontje had. Die verhalen fascineerden ons, maar welke jonge gast gaat er naar opera luisteren? Dat deed ons zo’n beetje denken aan Bianca Castafiore. Enkele jaren later zag ik de film A Clockwork Orange van Stanley Kubrick en kreeg koude rillingen van Beethovens negende. Ik ben toen meteen in de discotheek een plaat gaan halen van Wagner en was verkocht. Zijn werk bleef me voor altijd bij. De koren in Götterdämmerung en Lohengrin vond ik geweldig en ik wilde steeds meer van hem beluisteren.” Uiteindelijk kwam Lamberts-Van Assche bij Die Walküre terecht, en toen was hij helemaal overtuigd. Deze opera confronteert de personages met dilemma’s en de pijn die daarmee gepaard gaat, zoals de onmogelijke keuze tussen liefde en macht. “De verscheurdheid kan je zo goed voelen in de muziek. Wagners muziek is pure emotie, die van lieflijk naar dramatisch gaat. Uiteindelijk eindigt Die Walküre in verzoening, twintig minuten lang. Die tragiek heeft me nooit meer losgelaten.”