Het zwijgen van Berlinde De Bruyckere

Hoewel er werk uit verschillende fases van haar carrière te zien is, gaat het in Bozar niet om een retrospectieve. Berlinde De Bruyckere bouwt een apart verhaal op aan de hand van een eigen keuze uit haar oeuvre. De opbouw is dan ook niet chronologisch: het oudste werk, het onvergetelijke Fran Dics (2001), zien we pas aan het einde van het traject dat ze uittekende.

De Oudgriekse titel Khorós verwijst naar het koor dat in een klassieke tragedie commentaar levert op wat zich afspeelt. De programmateksten situeren de tentoonstelling dan ook als een “conversation piece” met “compagnons de route” als Lucas Cranach, Pier Paolo Pasolini of Patti Smith, die op een paar plaatsen worden geëvoceerd. Maar hier is meer aan de hand.