“Iedereen kan zijn steentje bijdragen aan de strijd tegen armoede binnen zijn eigen fysieke en mentale grenzen”, zegt Christa Matthys van het Brussels Platform Armoede. © Luc Viatour

“Je hoeft niet de sterkste of de dapperste te zijn”

Christa Matthys is beleidsmedewerker bij het Brussels Platform Armoede, een netwerk van acht Brusselse verenigingen waarin mensen in armoede het woord nemen en werken aan politieke beïnvloeding. Henriette Essami-Khaullot is bij het Comité des Femmes Sans Papiers verantwoordelijk voor een politieke bezetting en strijdt voor duidelijke procedures en regularisatie. “Mensen zonder papieren hebben zoveel te bieden aan onze maatschappij.”

Hoe zijn jullie ertoe gekomen de strijd met armoede in onze hoofdstad aan te gaan?
Henriëtte Essami-Khaullot: “Veel mensen in armoede zijn mensen zonder verblijfsstatus. Achttien jaar geleden weigerde ik een diplomatieke verblijfsstatus om niet langer aan mijn vader gebonden te moeten zijn en overal mee te moeten verhuizen. Zo werd ik plots een sans-papier. In die tijd was ik jong en apolitiek. Politiek interesseerde me niet en ik wist dus niet dat de sans-papiers zich hadden georganiseerd. Mijn kennismaking met het collectief van vrouwen zonder papieren was een gelukkige blikseminslag, de geboorte van mijn politiek bewustzijn. Ik begreep dat de verblijfskwestie aan vele andere zaken was verbonden: kolonisatie, bemoeienissen in het Midden-Oosten… Mensen verlaten niet licht hun land of hun thuis om hier in armoede te belanden. Zonder papieren heeft meer dan één narratief, je komt op een kruispunt van situaties. Ik wilde iets bijdragen aan het gevecht van alle personnes concernés en meldde me bij het Comité als vrijwilligster.”