Kom uit uw kot!

Dat Sammy Mahdi in de Zevende Dag niet wist waarover Pinksteren ging, is niet zo uitzonderlijk. Massa’s Vlamingen hebben al moeite om Kerstmis en Pasen uit elkaar te houden. Mahdi’s verwijzing naar de waarden van de Franse Revolutie was in die context niet echt geslaagd, maar goed, hij probeerde terecht een punt te benadrukken: in de drieslag van die revolutie is ‘fraternité’ het kleine broertje van liberté en égalité gebleven, en net voor dié waarde staat zijn partij. Daarmee zat hij trouwens niet ver van de boodschap van Pinksteren. Die gaat immers over een groep mensen die samen bezield naar buiten treden om die broeder- en zusterlijkheid te verkondigen en handen en voeten te geven.

Afstand
Vervelend was wel dat Mahdi het vreemd vond dat de presentatoren hem die vraag stelden. “Want”, meende de CD&V-voorzitter, “ik ben geen woordvoerder van de Kerk” en “we zijn geen christelijke partij”. Het leek alsof hij zoveel mogelijk afstand nam van het christelijke in de christendemocratie. Dat stuitte heel wat katholieke kiezers tegen de borst. Natuurlijk is CD&V geen religieuze, laat staan kerkelijke partij, maar waarom die christelijke wortels zo banaliseren? Het is tekenend voor de desinteresse of zelfs huiver die politieke partijen tegenover religie aan de dag leggen. Het thema ontbreekt haast volledig in alle debatten, behoudens enkele slogans over financiering. Ons tweede Tertio-verkiezingsdossier over de relatie religie-samenleving is daarom uniek in de media. Eén partij liet trouwens weten ervoor te kiezen om niet op onze vragen in te gaan. Voor sommige politici is religie duidelijk een non-issue. 

Kennis en waarde
Kennis is verbonden met waarde. Wanneer we iets als waardevol ervaren, willen we het kennen. Dat principe verklaart de zogenaamde religieuze ongeletterdheid. Religieuze begrippen zeggen onze medeburgers weinig of niets. Ze zien het verband niet meer tussen hun leven en hun vragen enerzijds, en de christelijke boodschap anderzijds. En als iets geen waarde lijkt te hebben, waarom zou je het dan willen kennen? Nochtans heeft de kern van Pinksteren een bijzonder relevante betekenis voor onze samenleving. 

Vurige tongen
Deze dagen is ‘Het conclaaf’ – het tv-programma van Erik Goens waarin hij toppolitici samenbrengt – op VTM te bekijken. Wat blijkt? De sfeer is op zijn minst grimmig te noemen, met het dovemansgesprek tussen Alexander De Croo en Bart De Wever als droef dieptepunt. Een mens houdt zijn hart vast als na 9 juni de onderhandelingen in zo’n sfeer zullen verlopen. Ook in het Pinksterverhaal zitten mensen samen en verschijnen er vurige tongen. Maar niet om elkaar af te maken, wel als instrument om woorden te spreken die verbinden en die door iedereen verstaan worden. Stel dat het conclaaf het cenakel van Pinksteren werd, dan zou een land besturen een zoektocht worden naar een gezamenlijk verhaal waar in alle verscheidenheid toch eenheid mogelijk wordt. 

Potentieel 
Christenen hebben een schat aan zingevings-potentieel. Als ze er niet in slagen om dat te reveleren, hoeft het ons niet te verwonderen dat religieuze geletterdheid pijlsnel daalt. De christelijke gemeenschap heeft in deze kwestie nog heel wat groeipotentieel. De waarde die Pinksteren of andere christelijke feesten uitstralen, hebben – naast hun spirituele bodem – een universeel menselijke betekenis. Het christelijk geloof is een geïncarneerde godsdienst: ze haalt haar kracht uit een diepe verbinding met het menselijke. Door de menswording treedt God in verbinding met alles wat mensen doen, voelen en zijn. Dat is de essentie. Hoe dat precies benoemd wordt, doet er minder toe. 

De boer op
De bisschoppen gingen vorige week letterlijk de boer op. Dat is een prima initiatief. Net als de apostelen met Pinksteren moeten christenen uit hun kot komen. Ze mogen zich niet opsluiten in het cenakel uit angst of om te kniezen over een wereld die niets meer van het christelijke verhaal snapt. Christenen moeten de wereld ingaan met open oren en een groot hart voor alles wat menselijk is. En zo laten zien hoe onverwacht actueel hun boodschap is.