© Pixabay

“Er schuilt een paradox in de christelijke visie op zonde en vergeving”, zegt Yves De Maeseneer. “Ik ervoer dat tijdens het avondritueel in de Fraternité de Tibériade (Lavaux-Sainte-Anne). Elk van de aanwezigen vroeg om de beurt: ‘Zegen mij, heilige broeders en zusters, en vergeef de zondaar die ik ben.’ Waarop de gemeenschap telkens antwoordde: ‘Dat God je vergeve, heilige broeder/zuster.’ Ik vond het treffend dat ieder afwisselend zichzelf als zondaar beleed én als heilige werd aangesproken. Het zondebegrip ziet de mens niet als goed of slecht, maar als gevallen én begenadigd. ‘Gevallen’ betekent dat schuld niet het eerste woord is over de mens, ‘begenadigd’ dat over zonde slechts gesproken kan worden in het licht van Gods scheppende en vergevende goedheid. 

Verder lezen?

Log in op uw Tertio account en lees meteen verder

Nog geen account? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!