“We worden uitgenodigd om met hoop naar de wereld te kijken”, zegt Jelena Vasilj. © rr
“Naar stenen luisteren”
“Nomen est omen”, knipoogt Ludo Glorie. Beeldhouwen, dansen en zingen zijn voor de godsdienstleraar roepingen waar hij in volle “glorie” een antwoord op geeft. Hij ervaart in het beeldhouwen een diepe vreugde die hem ondanks de fysieke worsteling met de steen vederlicht maakt.
Nog nooit had ik een steen gekapt want ik heb twee linkerhanden. Maar toen ik zes jaar geleden een workshop volgde en na drie dagen kappen en vijlen mijn beeld aanschouwde, liepen de tranen over mijn wangen. Een jaar later kwam ik terug en de passie ging niet meer liggen. Mijn garage werd atelier.
Lees ook deze artikels...
Laat iets los
Geamuseerd kijk ik naar mijn geschilderd vaasje. Echt mooi vind ik het...
Woordspel
Wellicht weet u het niet precies – en in mijn stukjes spreek ik er ook...
Mens, waar ben je?
Klinkende woorden uit het scheppingsverhaal. In de paradijselijke utopie...
