Niets te doen

“Mijn zoon is doodop van al die zomerkampjes”, zegt een moeder in de krant. Op een andere bladzijde lees ik over “subscription fatigue”, het gevoel van abonnees van streamingdiensten die het allemaal niet bekeken krijgen. Rusten is er niet meer bij in de zomer. Elke liefst onvergetelijke vakantiedag moet volgepropt met ervaringen, vastgelegd op foto, gedeeld op sociale media. Laatst waren we een dagje aan zee waar we op een affiche alle evenementen van de maand zagen staan. O wat een geluk, er was die dag niets te doen!

Modewoord
Beleving is het modewoord. Een beetje museum moet een belevingsparcours hebben. Elk dorp zijn festival, elk park zijn pop-upbar. Waarheen, wanneer, kunnen we afspreken, zijn er nog kaartjes? Nee, dan hebben we al iets anders. Missen we iets? Oei, een dubbele boeking. File, geen parkeerplaats, overvolle trein. En we moeten nog zoveel must-sees afvinken. Stress! Wat is dat toch? Angst voor de lege agenda, de horror vacui?