Biechten, bij een biechtvader of goede vriend(in), is een middel, geen must. © Pexels

Uit de biecht geklapt

Het vaak karikaturale beeld van de biecht zal niet snel veranderen, want wie weet nog hoe het er echt aan toegaat bij dat sacrament van vergeving? De biechtvader moet zich aan het biechtgeheim houden, de biechteling biecht ook liever niet zijn tekorten op. Jos Moons klapt daarom even uit de biecht en licht vier gezichten van één sacrament toe.

De afgelopen jaren gaf ik lessen levensbeschouwing aan studenten audiologie en logopedie aan de KU Leuven. Jonge meiden, soms een jongen, bewogen om mensen te helpen, met dromen voor hun toekomst. Met hen las ik het geweldige boekje van Anselm Grün, Spiritualiteit van beneden. Grün legt uit dat jonge mensen volgens een spiritualiteit van boven leven. Ze willen iets opbouwen, realiseren, en terecht. Ergens naar streven is heel belangrijk in het leven, en past ook goed bij het christendom, dat ons de nodige spirituele en ethische idealen voorhoudt. We zagen in de les dat hun leven vooral past bij de spiritualiteit van boven. Mijn studenten wilden wat en studeerden ijverig voor hun examens. Maar wat als je het niet haalt? Wat als je een fysieke tegenslag krijgt, het even niet mee zit, een dierbare vriendschap stukloopt…? Volharden in een spiritualiteit van boven zal je dan niet verder brengen, wel integendeel.