Met vrijwilligers, gastgezinnen en alle hulp die ze krijgen, vangt Homie tijdelijk dakloze jongeren op, onder meer in een caravan. © Homie vzw

“We zijn allemaal mensen”

Vijftien was Musti Onlen toen hij op straat belandde vanwege diverse trubbels thuis. In een jeugdhulpvoorziening kon hij via een traject in leefgroepen drie jaar verblijven. Op een voettocht naar Compostella, op zijn twintigste, zag hij het licht. Vandaag is hij de bezieler van Homie, dat tijdelijk onderdak biedt aan Limburgse jongeren tussen 18 en 25 jaar.

“In 77 dagen te voet ontmoette ik mensen van allerlei slag en dacht ik na over mijn eigen toekomst”, vertelt Musti. “Ik besloot te gaan studeren aan de PXL in Hasselt, de richting ‘people in society’. Met dat diploma zou ik aan de slag kunnen als praktijklector, maatschappelijk assistent en orthopedagoog. Als kind van Turks-Arabische ouders uit Neerpelt ging ik jaarlijks op vakantie in Turkije, en daar verbaasde het me bedelaars te zien op straat, hopend op een aalmoes. Hoe kon dat? Heeft niet iedereen een thuis? Zorgt er niemand voor deze daklozen? Sindsdien loop ik nooit meer een hulpeloos iemand voorbij. Ik zeg iets, voordat ik hem iets toestop. Want hij is een mens. Zoals jij en ik. En zo wil hij ook dat ik hem zie. Dat inzicht heeft me, samen met mijn eigen ervaringen als thuisloze jongere, gemaakt tot wie ik nu ben. Als je die verslagenheid en eenzaamheid aan den lijve ondervonden hebt, kun je niet wegkijken van mensen die hulp nodig hebben. Mensen helpen werd mijn passie. Toen ik op kot zat, maakte ik soms plaats voor een verloren gelopen mens, liever dan die alleen de nacht in te sturen.”