“Ik beschouw het als mijn taak om de relatie tussen verschillende groepen mensen te verbeteren”, zegt islamleraar Bahattin Koçak. © rr
Ter voorbereiding van een Leuvens symposium in 2001 over samenhorigheid tussen de deelnemende verenigingen zaten Bernard en ik in een werkgroep. In die tijd verscheen de vertaling van een boek over de charismatische leider Fethullah Gülen over het soefisme, over de innerlijke kracht in ieder van ons waaruit wij energie halen om samen te bouwen aan een betere wereld. Ik gaf Bernard een exemplaar en hij wilde een islamitische passage over bescheidenheid in zijn christelijke preek voorlezen. Toen hij zei in Zundert een retraite te gaan volgen met gebed en meditatie, vroeg ik hem gekscherend: bid je daar alleen voor jezelf of ga je ook voor mij bidden? Ja, antwoordde hij. Dan zal ik ook voor jou bidden, in de moskee, zei ik. Zo ontstond onze Interreligieuze Meditatie. Om de twee maanden kwamen we samen protestanten, katholieken, moslims, humanisten, sikhs… allemaal mensen die ergens in geloven. Ook mensen die natuur en klimaat centraal stellen, sloten aan bij onze intermenselijke dialoog. En als de dieren konden praten, nodigde ik ook hen uit (lacht). Op die ontmoetingsmomenten groeiden we harmonisch naar elkaar toe. Tot op 9/11 het moslimterrorisme toesloeg! De afschuw en angst voor dat blinde geweld leken geen ruimte meer te laten voor begrip of broederlijkheid.
Verder lezen?
Log in op uw Tertio account en lees meteen verder
Nog geen account? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!
Lees ook deze artikels...