De verkiezingsoverwinning van de PVV dreunt nog na, zeker nu vier partijen – waaronder de PVV zelf – met elkaar in gesprek zijn. Niet alleen in en rond de Tweede Kamer maar ook aan de tafels van talkshows en in kranten en bladen. Grote vraag: wie zijn die PVV-stemmers? De antwoorden die ik hoor, stellen me niet gerust. Van zelfreflectie is tot nu toe geen sprake. Liever dan een goede analyse te maken waarbij je ook jezelf niet spaart, worden PVV-stemmers bestempeld als racistisch of als mensen die terug willen naar vroeger. Wie milder is, veronderstelt dat de PPV-stemmer het niet helemaal begrijpt. Wie deze laatste mening is toegedaan, ziet de kans schoon het de PVV-stemmer nog een keertje uit te leggen. “Nee domoor, het woningtekort komt niet van asielzoekers. En zo veel asielzoekers komen er ook niet. En wat zeur je over andere culturen? Alsof de Nederlandse cultuur veel voorstelt, met ons slavernijverleden. En het klimaat verandert echt, dus er móet wat gebeuren. Ja, dat gaat wat kosten maar we zullen ervoor zorgen dat ook jullie mee kunnen, met subsidies en zo.”
Bubbels
Ondertussen kon iedereen met een beetje politiek gevoel al twintig jaar geleden voorspellen waar het op zou uitlopen met de meedogenloze marktideologie, de letterlijk grenzeloze privatisering van wat ooit nutsbedrijven waren, met de individualisering tot het gaatje en het uiteenvallen van sociale structuren. Er kwamen bubbels voor in de plaats: losse gemeenschapjes die door emoties worden gevormd en zo weer uiteen kunnen spatten. Verder is het ieder voor zich, en niemand voor ons allen. Nou ja, de staat, als het echt niet anders meer kan. Deze ontwikkelingen hebben grote groepen mensen het gevoel gegeven niet mee te tellen.
Verder lezen?
Log in op uw Tertio account en lees meteen verder
Nog geen abonnee? Koop makkelijk en veilig uw abonnement op onze website.
Enkel digitaal lezen? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!
