
John Dickson gaat de gruweldaden van de Kerk niet uit de weg in Schurken en heiligen. “Het boek is gegroeid vanuit mijn ergernis over de schurkenstreken die het christendom beging.” © Luk Collet
Het christelijke geloof is een schitterende melodie”, zei Dickson tijdens zijn gastcollege aan de faculteit godgeleerdheid van de KU Leuven, waarop hij prompt een oudchristelijk lied aanhief. “Maar de melodie klonk ook soms afschuwelijk vals.” De vergelijking komt voort uit zijn verleden: John Dickson had een succesvolle muziekcarrière, maar vond dat het allemaal te oppervlakkig werd. Dus besloot hij een pauze te nemen om een opleiding te volgen. Hij was immers na de middelbare school meteen de muziekwereld ingedoken. Hij ging geschiedenis en theologie studeren en promoveerde. Toch bleef de angst om te weinig te weten. “Vroeger wist ik niet hoeveel ik niet wist, nu weet ik het wel. Eigenlijk word ik als academicus onzekerder naarmate ik meer leer. Het is frustrerend. Zo schaamde ik er mij over dat ik vrijwel niets wist over Alcuinus van York, die het onderwijssysteem van het Karolingische rijk creëerde.”
Verder lezen?
Log in op uw Tertio account en lees meteen verder
Nog geen account? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!
Lees ook deze artikels...

“We zijn zowel antenne als zender in de Kerk”

“Nadenken over warme gemeenschappen”
