Het bladgoud onthult een bijzondere glans, waardoor de handschriften een bijzondere diepte en reflectie krijgen. © ma

De geschiedenis van de Bijbel van Anjou is er een van huwelijken en moorden, vertelt Watteeuw. Het initiatief kwam van Robert van Anjou, koning van Napels en Sicilië, als geschenk voor zijn kleindochter Joanna bij haar huwelijk met Andreas van Hongarije. Andreas werd vermoord, Joanna beschuldigd – later weliswaar vrijgesproken, waarna ze lang als sterke koningin heerste – en de bijbel belandde bij Nicolo d’Alifio, de kanselier van Robert en Joanna. Heel wat inzichten in het verleden hebben we te danken aan het toeval, ook zo in het geval van de Bijbel van Anjou. Watteeuw verhaalt dat toen Napels werd aangevallen door de Aragonezen, de bibliotheek van Robert in beslag werd genomen en op een schip weggevoerd. Dat schip zonk en de talrijke prachtige manuscripten vergingen op de zeebodem. De Bijbel van Anjou was toen echter al op weg naar Frankrijk. Via Nicolaas le Ruistre, bisschop van Atrecht en kanselier van de Leuvense universiteit, kwam het manuscript terecht in Leuven. Na een tijd in het Grootseminarie van Mechelen, in de nasleep van de opheffing van de universiteit door het Franse bezettingsregime, werd de bijbel in 1974 overgedragen aan de Maurits Sabbebibliotheek, waar hij nu resideert.