Willem Jan Otten. © Annaleen Louwes

“Je lijdt aan de Kerk, zoals je kunt lijden aan wie je liefhebt”

Het essay Wie zeggen de mensen dat Ik ben van dichter Willem Jan Otten won eind vorig jaar de Prijs voor het Christelijke Boek 2024. “Voor ik me bekeerde, zag ik christenen vooral als angsthazen. Ik had het idee dat mensen zichzelf zonder hulp van buitenaf kunnen redden. Het verlangen deel uit te maken van een gemeenschap genas me daarvan.”

Willem Jan Otten (1951) woont op de twaalfde etage van een Amsterdams appartement, omringd door boeken en portretten. Veel werken herinneren aan zijn moeder, de muzikante Marijke Ferguson. Kort voor de uitreiking van de prijs overleed ze, waardoor Otten er niet bij kon zijn. Toch voelde de prijs als een warm bad, getuigt Otten: “Het was een hartelijke bekroning, vooral door hoe voorzitter Rik Torfs het juryrapport voorlas. Hij noemde het een ‘mensenboek’, en dat is het ook.”