44 pexels-marcin-dampc-807808-1684187 kopie

Pleidooi voor vreugde

Het is intussen al jaren geleden, maar het blijft in mijn geheugen gegrift. Ik was jezuïet in opleiding en begon mijn jaarlijkse 8-daagse retraite. Ik lag in de knoop met mezelf. Het woog zwaar op me. Tijdens de eerste ontmoeting met de oude medebroeder die me begeleidde gedurende deze stille dagen bracht ik dat meteen ter sprake. Ik vroeg hem of hij bij de keuze van de Bijbelteksten voor mijn gebed daar rekening mee wilde houden. Meer in het bijzonder stelde ik hem voor dat hij me teksten zou geven over zonde en vergeving. Dan zou ik dat hele zaakje rustig in gebed kunnen uitspitten.

Op zoek naar vreugde

Het werd een van de betere retraites uit mijn jezuïetenleven. Dat was niet in het minst zo omdat medebroeder Bernard er bewust voor koos mij helemaal geen teksten voor te schotelen over zonde en vergeving. In de plaats daarvan gaf hij mij teksten die mij uitnodigden om Gods aanwezigheid in mijn leven op het spoor te komen. Dat leek hem een stuk zinvoller en belangrijker dan te focussen op zijn afwezigheid. Zo moedigde hij me zachtjes maar beslist aan om op zoek te gaan naar de vreugde in mijn voorbije ervaringen.