© Unsplash

Veertig jaar later
De meesten sliepen met vier op een kamer. Enkele gelukzakken hadden maar één kamergenoot. Alles was keurig en netjes. Toch hing er een typisch, onaangenaam geurtje.

Als student was ik vrijwilliger op de mannenafdeling van een bejaardentehuis in Gent. Het werd gerund door de Zusterkens der Armen en richtte zich voornamelijk op mensen met weinig financiële middelen. Overdag zaten de bewoners, een twintigtal mannen, altijd in de gemeenschappelijke woonkamer – op de slaapkamers was er gewoon te weinig plaats. Animatie was er niet, behalve dan de televisie.

Boeiend artikel? Deel het dan met je vrienden via:

Verder lezen?

Log in op uw Tertio account en lees meteen verder

Nog geen account? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!

Lees ook deze artikels...

Magic

Misschien kan u het zich niet echt voorstellen, maar heel af en toe ga ik...

Spreken is zilver 

Je zult maar een kat zijn die enkel “miauw” heeft om je wensen duidelijk...

Uw Tertio account

Log in op uw Tertio account en lees meteen uw Tertio digitaal

Nog geen abonnee? Koop makkelijk en veilig uw abonnement op onze website.
Enkel digitaal lezen? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!

Sluiten

Tertio nieuwsbrief

Interessant artikel? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en blijf zo op de hoogte van al onze nieuwste bijdragen, evenementen en aanbiedingen.