Der Wanderer über dem Nebelmeer, Caspar David Friedrich, circa 1818. © Wikimedia

Charles Taylor grijpt in verschillende van zijn werken terug naar de denkers uit de romantiek. 35 jaar geleden, in zijn wereldberoemde Bronnen van het Zelf, stelde hij al dat hun denken vormgevend was voor het belang dat we vandaag hechten aan authenticiteit en vrijheid. “We zijn zowel kinderen van de Verlichting als van de Romantiek. Toen ik filosofie studeerde, overheerste de positivistische kijk op de wereld. Ik vond dat onzinnig. Dus zocht ik naar bronnen voor een alternatieve kijk. De schrijvers uit de Romantiek boden een tegenwicht en ze brachten hun alternatief op de Verlichting ook in de praktijk door hun tot de verbeelding sprekende schrijfstijl.” In zijn vorige boek, The Language Animal, nam de Canadese filosoof de romantische schrijvers opnieuw als uitgangspunt, maar deze keer om een ambitieuze theorie te formuleren over de verhouding tussen taal en de wereld. Hij stelt dat taal meer doet dan de wereld beschrijven, maar ze ook mede construeert. Maar nog niet alles was daarmee gezegd. In Cosmic Connections bouwt Taylor voort op zijn vorige boek, maar verlegt hij zijn focus naar de romantische dichters.