Positieve roddels

Een jonge man van de vuilnisdienst loopt met een straatstofzuiger langs de kant van de weg om zwerfvuil weg te werken. Het heeft iets mistroostigs voor mij. Die avond merk ik in de frituur een vrouw op die voor zich uit staart boven haar frieten en hamburger, met een kind naast zich. Ik stel me voor dat zij een triestig leven leidt, maar ik weet dat niet. Enkele dagen later zie ik een jongen van zo’n vijf jaar oud die zijn blinde papa naar het toilet begeleidt. Ik ben erdoor gecharmeerd en vind dit een gelukzalig beeld. Maar ik weet niet of ze gelukkig zijn. Hoe kijken diezelfde mensen naar mij, als ze überhaupt al naar mij kijken?

El Dorado
In de herfstvakantie gingen we enkele dagen naar de Ardennen. De vele regen belette ons niet om dagelijks te gaan wandelen en binnen nam ik de tijd om wat te lezen. Het boek Het leven dat jou past gaf me een aha-erlebnis. Het verhaal van Albina toont me hoe zij zich niet langer laat bepalen door de pech in haar leven. Haar omstandigheden bepalen niet meer hoe zij zich voelt, dat doet ze zelf. Ze stopte met willen dat anderen anders waren en begon te werken aan zichzelf. Absoluut gelukkig willen zijn, is zoeken naar El Dorado, de onvindbare Zuid-Amerikaanse stad van goud. Maar elke mens kan wel een stuk gelukkiger worden, ook al heeft hij problemen.