De demonstratie op 3 mei tegen de uitbreiding van het Scheduled Tribe-statuut naar de Meitei-gemeenschap was de aanleiding voor de huidige spanningen in de Indiase deelstaat Manipur. © rr

Rwandese zusters ijveren voor vergiffenis en verzoening

De Rwandese genocide ligt bijna dertig jaar achter ons, maar ze trekt tot vandaag diepe sporen. Ook bij de zusters van Vincentius à Paolo van Lendelede, in Ruhengeri. Ondanks de moeilijke verhouding tussen Kerk en staat, blijven ze werken aan vergiffenis en verzoening.

In 1956 namen de zusters Vincentius à Paolo van Lendelede hun engagement op in de parochie Kinoni, vlakbij Ruhengeri in het noorden van Rwanda. Twee jaar later stichtten ze een nieuw klooster in Ruhengeri, waar ook de lokale bisschop zetelt. Ze legden zich toe op hun gekende aandachtspunten: de zorg voor de meest kansarmen, het opzetten van gezondheidscentra, van kleuter-, lagere en middelbare scholen, van een naaiatelier en zo meer. In de beginjaren was er, gezien het grote aantal Belgen, zelfs een Belgische school. De postkoloniale geschiedenis van Rwanda werd vanaf 1959 getekend door de exodus van grote groepen Tutsi’s, vooral naar Uganda. Na een militaire vorming keerden deze groepen vanaf 1992 manu militari terug. Het neerhalen van het vliegtuig van president Habyarimana was het startschot voor massamoorden en uiteindelijk de overname van de macht. Georkestreerde haatcampagnes zetten gewone mensen aan tot blinde moordpartijen. Zelfs binnen religieuze gemeenschappen gebeurden wreedheden. Tot op vandaag valt het de zusters zwaar daarover te spreken.