De wereld wankelt. Spanningen tussen grootmachten escaleren. Een confrontatie tussen de Amerikaanse regering en de Oekraïense president Volodymyr Zelensky leidde tot het opschorten van militaire steun, wat de defensieve positie van Oekraïne verzwakt. Europa staat voor een cruciale keuze: kan het verenigd en standvastig blijven in deze geopolitieke onzekerheid?

Voormalig voorzitter van de Europese Raad Charles Michel waarschuwde dat de wereld op een gevaarlijk randje balanceert. Volgens hem is een Derde Wereldoorlog geen ondenkbaar scenario, tenzij Europa krachtig optreedt tegen Russische agressie. Terwijl wereldleiders touwtrekken over macht en grondstoffen, blijft de gewone burger toeschouwer, geconfronteerd met een dreigende herhaling van de geschiedenis.

Meer solidariteit
Wat betekent vasten in deze tijd? Het is verleidelijk om de Veertigdagentijd te beperken tot een individuele oefening in matiging. Maar deze tijd roept op tot méér: meer solidariteit, rechtvaardigheid en medemenselijkheid.

In Galaten 6:2 roept Paulus op: “Draag elkaars lasten.” In een wereld die steeds verder polariseert, waar uitsluiting en eigenbelang overheersen, is die oproep actueler dan ooit. Hoe kunnen we deze vastentijd aangrijpen om werkelijk solidair te zijn?

Solidariteit begint dicht bij huis. De rijen bij voedselbanken groeien. Mensen die jarenlang een normaal leven leidden, raken door economische onzekerheid in de marge. In plaats van ons terug te trekken, kunnen we bijdragen: door vrijwilligerswerk, financiële steun of simpelweg door aandacht voor de noden van anderen.

Menselijke realiteit
Maar solidariteit stopt niet aan de voordeur. Ze reikt verder, over grenzen en conflicten heen. Wanneer wij oorlogsleed reduceren tot politieke debatten, vergeten we de menselijke realiteit achter de krantenkoppen. Vasten van onverschilligheid betekent bewust blijven van andermans leed, spreken voor wie geen stem heeft en handelen waar dat mogelijk is.

“Deze Vastentijd is geen tijd van valse hoop, maar van geloof in een rechtvaardigere wereld.”

De Anglicaanse aartsbisschop Desmond Tutu (1931-2021) zag gerechtigheid niet als een juridisch of bestraffend concept, maar als iets dat bevrijdt en relaties herstelt. Hij geloofde dat Gods gerechtigheid grenzen overstijgt en mensen in staat stelt tot vreedzaam samenleven.

Geen tegenstellingen meer
“In Christus zijn er geen tegenstellingen meer: geen Joden of Grieken, geen slaven of vrijen, geen mannen of vrouwen – wij zijn allen één.” (Galaten 3:28). Wat betekenen die woorden vandaag? Ze herinneren ons dat de vluchteling, de ontslagen arbeider, de burger die lijdt onder oorlog, niet ‘de ander’ is, maar onze naaste. Deze Vastentijd is geen tijd van valse hoop, maar van geloof in een rechtvaardigere wereld. Het is een kans om ons bewustzijn te verschuiven: van bezit naar delen, van angst naar vertrouwen, van isolatie naar gemeenschap.

Zonder die ommekeer blijven we gevangen in materialisme en egoïsme. Maar als we de waarde van de ander erkennen, openen we de deur naar de rijkdom van Gods liefde. Dit is de essentie van het leven in Christus: een avontuur van genade, waarin we samen bouwen aan een wereld van gerechtigheid en vrede.

De grootste revoluties beginnen vaak niet van bovenaf, maar van onderuit. De wereld heeft ons nodig. Laten we deze vastentijd ten volle benutten om het verschil te maken.