70 procent van de Congolese bevolking leeft in rurale gebieden. Voor hun voeding en inkomen zijn ze afhankelijk van familiale landbouw. © Dareck Tubazaya
Officiële Congolese procedures om landbouwgrond in gebruik te kunnen nemen en die in 1973 bij wet geregeld werden, botsen vaak met het ongeschreven gewoonterecht van lokale gemeenschappen. De onduidelijkheden die daaruit voortvloeien, zetten de deur open voor corruptie. De politieke en economische elites in onze voormalige kolonie, alsook buitenlandse multinationals, maken volgens Broederlijk Delen gebruik van “de gaten en tegenstrijdigheden in de wetgeving en de tegenstellingen tussen het traditionele en het geschreven recht” om landroof te plegen. Zo worden gronden van familiale boeren onrechtmatig ingepalmd, ook in het grondstofrijke oosten van het land.
Verder lezen?
Log in op uw Tertio account en lees meteen verder
Nog geen account? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!
Lees ook deze artikels...