Goodbye Julia draait om contrasten: de rijkdom van het Noorden versus de ellende van het Zuiden of de tegenstellingen tussen de verschillende religies. © Cinemapp

Verzoeningskreet in de woestijn

De Soedanese cineast Mohamed Kordofani wil niets liever dan verzoening tussen Noord- en Zuid-Soedan en zijn hartenkreet verpakt hij in thrillervorm. Twee vrouwen van verschillende afkomst tonen hoe de weg daarnaartoe kan lopen.

Van een carrièreswitch gesproken. Na zestien jaar als luchtvaartingenieur maakte Mohamed Kordofani in 2020 definitief de overstap naar de cinema. Hij kon het niet langer aanzien hoe zijn geboorteland Soedan steeds verder uit elkaar viel en een verzoening tussen Noord- en Zuid-Soedan verder af was dan ooit. Hij kon er niet bij dat bij het referendum in 2011 liefst 99 procent van de bevolking van Zuid-Soedan voor de onafhankelijkheid van Noord-Soedan had gekozen. Daar was volgens hem slechts één verklaring voor: het racisme van Noord- tegenover Zuid-Soedan. En daar voelde hij zich medeschuldig aan. Vanuit dat besef schreef hij een scenario dat na vier jaar uitmondde in Goodbye Julia. De film werd vorig jaar als eerste Soedanese film op het filmfestival van Cannes vertoond en er met lof overladen. Twee dagen na de première braken in Khartoem gevechten uit tussen het Soedanese leger en de paramilitaire Rapid Support Forces en sloegen elf miljoen mensen op de vlucht. De chaos is onoverzichtelijk en de menselijke ellende navenant. De filmkreet tot verzoening werd die van een roepende in de woestijn.