“De diepe band van boeren met de grond, de lucht, de natuur, het klimaat, de seizoenen en het weer is per definitie religieus”, zegt Chris De Stoop. © Belga

“We hebben eelt op onze ziel gekweekt”

‘Daniel toch’, is de eerste gedachte die ontsnapt wanneer het boek uitgelezen op tafel ligt. Het aangrijpende verhaal van een oude boer die in zijn vierkantshoeve gruwelijk wordt vermoord door een bende jongeren, werd in 2020 door zijn neef Chris De Stoop in Het boek Daniel opgetekend. Nu het boek in Frankrijk de Prix Polar et Justice ontving, praat de gelauwerde schrijver graag opnieuw over zijn oom en waar die voor staat. “Dit verhaal moet verteld blijven.”

Daniel, een ongehuwde en kinderloze telg uit een eeuwenoud boerengeslacht, leeft in haast volkomen afzondering en extreme soberheid op de familieboerderij. Jarenlang heeft hij voor zijn ouders en zijn zieke broer gezorgd. Als die alle drie thuis zijn gestorven, hoopt Daniel nog de liefde te vinden. De afwijzing van Yvette en de gedwongen verkoop van zijn velden omdat hij de erfrechten niet kan betalen, storten de boer in eenzame isolatie. Eenmaal per week trekt Daniel met zijn tractor naar de supermarkt: tegen sluitingsuur, zoals gevraagd, om met zijn onverzorgde uiterlijk geen klanten af te schrikken. Tot een bende afgedwaalde jongeren, verblind door consumentisme, de oude boer berooft en vermoordt. Ze steken de hoeve in brand om de schijn van een ongeluk op te houden. Het leven van ‘de oude viezerik’ in ruil voor de nieuwste iPhone. Het dorp sluit de ogen.