“Niets ergs zal ons overkomen want wij dragen het vuur”, zegt de vader in De weg.  © Larcenet / Dargaud

Apocalyptische hoop
De crisissen stapelen zich op. Men predikt rampspoed en onheil. Sommigen halen de schouders op en zeggen dat het allemaal wel zo’n vaart niet zal lopen. Anderen wanhopen en voorzien het einde van de wereld. Hoe kunnen we de passiviteit van een vals optimisme en de verlamming van wanhoop vermijden? Waar halen we de kracht om hoopvol en moedig de dreigende apocalyps het hoofd te bieden?

“Het einde is nabij”, klinkt de profetische roep door de eeuwen heen. Ze kon worden gehoord tijdens christenvervolgingen in Rome, bij de Arabische veroveringen van het Midden-Oosten en rond de duizendste verjaardag van Jezus’ wederopstanding in de middeleeuwen. Hoewel we vandaag in een post-christelijke maatschappij leven, klinken de aankondigingen van de apocalyps daarom niet minder luid. Op mijn vraag “wat maakt je soms wanhopig?”, antwoordde een groep Leuvense studenten: het klimaat zal volledig ontsporen, een nieuwe wereldoorlog dreigt en polarisering zet democratieën op losse schroeven. Het einde van de wereld lijkt nabij. Tenminste, de wereld zoals we haar kennen. Het gevolg is dat velen wanhopen. Een heel menselijke reactie met rampspoed in het vooruitzicht. 

Boeiend artikel? Deel het dan met je vrienden via:

Verder lezen?

Log in op uw Tertio account en lees meteen verder

Nog geen account? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!

Lees ook deze artikels...

Leugenachtige Leni

Als een getergde leeuwin vocht de Duitse regisseur Leni Riefenstahl meer...

Inloggen

Nog geen abonnee? Koop makkelijk en veilig uw abonnement.
Enkel digitaal lezen? Neem een digitaal abonnement.

Sluiten

Tertio nieuwsbrief

Interessant artikel? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en blijf zo op de hoogte van al onze nieuwste bijdragen, evenementen en aanbiedingen.