Kerk zonder altaar

Het nieuwe schooljaar is begonnen, de zomer loopt op zijn laatste benen. En met het einde van de zomer vallen de zomerfestivals stilaan stil. Hun populariteit kent post-corona weinig weerga. In zijn editoriaal (Tertio nr. 1.227 van 16/8) hekelde Johan Van der Vloet vergelijkingen tussen festivals zoals Tomorrowland en christelijke samenkomsten zoals de Wereldjongerendagen. Ik ga toch een lans breken voor muziekbelevenis als spiritualiteit, pace Johan, vanwege het verlossende potentieel van muziek.

Schuilplaats
Zelf ervoer ik het tijdens een moeilijke periode enkele jaren geleden. Opeengeperst in een overvolle concertzaal, blootgesteld aan zweet en andere onaangename geuren, balanceerde ik ongemakkelijk van de ene voet op de andere totdat de groep, The Gaslight Anthem, eindelijk begon. Maar ik was niet in de juiste stemming om ervan te genieten. En dan plots, op de tonen van Here’s Looking at You, Kid viel alles even in de plooi voor mij. Het lied gaat over verloren en verlaten liefde, melancholie en het knagende gevoel van foute beslissingen. Het werd een schuilplaats, een plek waar niemand alleen hoeft te zijn, een moment van diepe genade. Heel even was de wereld een wonderlijke plek vol schoonheid, liefde en rust.