
“Onze samenkomsten lijken op die van de eerste christenen, die ongedwongen en ongestructureerd een ervaringswerkelijkheid en taal met elkaar deelden om als nieuwe mensen in de wereld te staan”, zegt Frederiek Vanoplynes. © rr
Het zou een jaarproject worden, maar de Bijbellezingen begeesterden de deelnemers zodanig dat ze zijwegen zijn ingeslagen. Wat doet de tijd ertoe, het voornemen om zich onder begeleiding van hun collega en godsdienstleraar Frederiek Vanoplynes mee te laten nemen op een verkenning van de Bijbel, heeft hen in de greep. “Frederiek heeft een stevige reputatie opgebouwd in het schoolteam, we wisten dat we kwaliteit zouden krijgen”, lacht Hilde Kindermans, leerkracht Germaanse talen. “Door onze gesprekken tijdens de dagelijkse autorit ging ik beseffen dat ik een kinderlijk en nauwelijks geëvolueerd geloof had. Hij praatte over ernstige filosofen die nadachten over het christendom en dat fascineerde mij.” “Ik zou gek zijn om zo’n gelegenheid te laten passeren”, bekent Anneke Coessens, directielid en leerkracht geschiedenis. “Ik ben christelijk opgevoed, maar wat weet ik nog van de Bijbel? Mijn beeld is blijven hangen bij de kinderbijbels en Bijbelstrips die ik als kind zo graag las. Ook kunst voedde mijn kijk, maar bij lezing van de echte teksten raak ik niet voorbij de eerste oppervlakkige laag. Daarom laat ik me graag voeden. Ben ik gelovig? Ik weet het niet, ik vecht er al een leven lang mee. Maar ik ben er wel door gefascineerd en ik kan er niet van loskomen.” Godsdienstleerkracht Marijke Huys aarzelde evenmin: “Ik pak alles mee dat mijn achtergrond verruimt. Hoe sterker mijn kennis, hoe makkelijker ik kan ingaan op vragen van de leerlingen.”
Verder lezen?
Log in op uw Tertio account en lees meteen verder
Nog geen account? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!
Lees ook deze artikels...

Geroepen naar de woestijn van het menselijk hart

De zoektocht naar een gezamenlijke paasdatum voor Oost en West
