Nooit genoeg
De verguizing van de katholieke Kerk of Rome als het huis van Satan gaat natuurlijk terug op de tijd van reformatie en contrareformatie, toen golven van religieus enthousiasme en fanatisme over Europa trokken. Het is niet de fraaiste bladzijde uit de geschiedenis van het christendom. In de achttiende eeuw, met de opkomst van de Verlichting, werden gelukkig vrijheid van religie en tolerantie onderdeel van de civiele moraal en verankerd in de grondwet van de westerse natiestaten. Maar voor sommigen is het nooit genoeg. Al in de Verlichting doken stemmen op dat de bevrijding van onze cultuur van het christendom, en bij uitstek van de Kerk, het enig zinnige einddoel kon zijn van de geschiedenis. Filosofen als Baron d’Holbach, en later Marx en Sartre, zagen een radicaal geseculariseerde samenleving als onafwendbaar: in een wereld zonder christelijke God kon de mens eindelijk thuiskomen bij zichzelf.
Verder lezen?
Log in op uw Tertio account en lees meteen verder
Nog geen abonnee? Koop makkelijk en veilig uw abonnement op onze website.
Enkel digitaal lezen? Neem een digitaal abonnement en lees meteen verder.
Of maak een Tertio proefaccount aan en lees 1 maand gratis online!
Meer opinies van
Willem Lemmens
Het eeuwig verlangen
Van overgave tot absolute liefde
