“Slachtoffer en dader zijn twee vleugels van een vlinder. Het sluitstuk is volwassen gedrag: je hebt geen controle over wat je als kind meemaakte, maar in je omgang met die kwetsuren moet je verantwoordelijkheid tonen”, zegt Staf Van Pelt. © rr

“Het pure kind in ons is een onverwoestbare kern”

Vier lange, pijnlijke jaren. Met ruim twintig jaar schade nadien. Staf Van Pelt, een van de Godvergeten-gezichten, werd als tiener seksueel misbruikt door een priester-studiebegeleider. Vandalisme, slechte schoolresultaten, innerlijke chaos en een lichamelijke blokkage bij de eerste intieme contacten: het lijden was overduidelijk. Vandaag is het gekwetste kind in Van Pelt niet meer. “Ik heb het niet verstoten, maar in de ogen gekeken en omarmd. Het pure kind in mij is weer wakker. Misschien is dat wel Kerstmis.”

Staf Van Pelt was 35 toen hij besloot dat het tijd was voor therapie. Studeren, talloze stielen, trouwen, kinderen krijgen: zover was hij. Maar toen hij bij het verschonen van zijn eigen piepjonge kinderen met de mogelijkheid van misbruik speelde, wist hij hoe laat het was. “Dat ga je niet doen. Nooit. Je gaat in therapie”, sprak hij zichzelf toe. Een derde van de slachtoffers van misbruik wordt dader, een waanzinnig hoog getal, een destructief mechanisme. Van Pelt zou niet in die val trappen. Vandaag begeleidt hij als holistisch therapeut mensen in de heling van hun intimiteit en seksualiteit. De bron van zijn lijden, lichamelijkheid, werd een positieve kracht en de focus van zijn beroepsleven.