“Mensen geloven dat er bewijzen bestaan voor de oerknal. Die bestaan niet. De oerknal is zelf een geloof”, zegt Patrick Chatelion Counet. © Margreet Sanders

“Ik geef God de appel terug”

In zijn nieuwe boek Het absurde universum gaat de Nederlandse theoloog en jurist Patrick Chatelion Counet na hoe de wetenschap, net als de theologie, vastloopt in een poging de ongrijpbare werkelijkheid van het universum te doorgronden. “Zuivere of absolute kennis is niet mogelijk. Weten en waarheid zijn principieel onbereikbaar.”

Een heel ander onderwerp behandelt u in uw vorige boek, De Deetman Files. Wat bracht u ertoe een boek over het universum te schrijven?
“De Deetman Files (Wim Deetman leidde in 2010 en 2011 in Nederland het onderzoek naar seksueel misbruik binnen de Kerk, nvdr) schreef ik niet als wetenschapper, maar als woordvoerder van de religieuze ordes en congregaties over het kerkelijk kindermisbruik. Het absurde universum is een uitvloeisel van mijn colleges over de Bijbel in de Nederlandse cultuur aan de Universiteit van Amsterdam, waar studenten van allerlei richtingen aanschoven, ook van de faculteit Natuurkunde. De vraag die mij het vaakst gesteld werd, was of ik werkelijk geloofde dat God de wereld geschapen had. De wetenschap had immers allang bewezen – zo hielden ze mij voor – dat het heelal ontstaan is door de big bang. Ik stelde vast dat niet slechts studenten natuurkunde, maar ook veel andere studenten er als vanzelfsprekend van uitgingen dat de oerknal een feit is dat het ontstaan van het universum verklaart. Ik besloot te onderzoeken wat we precies weten over het begin van ons universum en kwam tot enkele desastreuze conclusies voor de wetenschap.”