“De democratie moet activisme en burgerlijke ongehoorzaamheid omarmen, hoe lastig ook”, zegt Christophe Busch. © ID photo agency

“Wat kenmerkt de mens? Hij begint telkens opnieuw”

Christophe Buschs nagelnieuwe boek over collectief geweld ruikt nog naar de drukpers. “Het onderwerp is helaas eeuwig actueel”, zucht hij, met de oorlog in Gaza en de aanslag in Brussel vers in het hoofd. De directeur en medestichter van het Hannah Arendt Instituut verdiept zich al jaren in de mechanismen van geweld en dader- en slachtofferschap. Met één doel voorop: vreedzaam samenleven in pluraliteit en wederzijds begrip.

Het politieke denken van de Duits-joodse Hannah Arendt heeft de kijk van Christophe Busch op het samenleven duchtig beïnvloed. Hannah Arendt pleitte voor actief burgerschap met ruimte voor meerstemmigheid, verbinding, kritisch denken en open dialoog. De oprichting van een instituut dat haar naam draagt, kon in het zicht van de hedendaagse democratische uitdagingen niet uitblijven. In 2020 sloegen VUB, UAntwerpen en de stad Mechelen de handen in elkaar, waarna ook KULeuven, UGent en UHasselt zich aansloten. “We beseften dat er werk aan de winkel was”, vertelt Busch. “Universiteiten zijn gigantische kennisfabrieken, maar de vertaalslag van al dat onderzoek naar de samenleving verloopt niet altijd vlot. Anderzijds wordt er veel goed werk geleverd door politie, overheidsdiensten en middenveldorganisaties, maar hun werk zou slagkrachtiger zijn als het systemischer werd en op wetenschap gebaseerd. Het Hannah Arendt Instituut verbindt die kennis en praktijk, het is een tussenruimte tussen de academische wereld en het terrein.”