“Als we onze jongeren willen voorbereiden op die fantastische wereld met keuzemogelijkheden, dan moeten we hun de oude vaardigheden van mildheid, zelfkennis, vergeving en dankbaarheid bijbrengen”, zegt Stephan Claes. © sw

“Wijze beslissingen nemen we met ons geleefde lichaam”

Duizenden jonge mensen met een burn-out. Ellenlange wachtlijsten bij de psycholoog. Een bloeiende markt voor angsttherapeuten. Hoofd- en buikpijn, maar niets verontrustends op de scanners. Psychiater Stephan Claes gooit de handdoek niet in de ring, maar in zijn boek De gestreste samenleving. Waarom we alles hebben en toch ziek worden verlaat hij wel het spoor van de psychiatrische aanpak. Hij stoft vergeten vaardigheden af en maakt elk van ons tot therapeut.

Ziek zijn zonder ziekte. Steeds meer mensen kloppen aan bij de geestelijke gezondheidszorg zonder klassiek ziektebeeld. Ze hebben geen zware depressie, angststoornis of psychose, maar toch gaat het niet goed met hen. Ze zijn arbeidsongeschikt, onstabiel, down, hebben pijn en slapen slecht. Hun lichaam werd van top tot teen onderzocht, maar artsen kunnen geen oorzaak aanwijzen. Stephan Claes is hoogleraar psychiatrie aan de KU Leuven en onderzoeker in de Mind Body-onderzoeksgroep. Hij doet al jaren onderzoek naar stress, angst, depressie, chronische vermoeidheid en chronische pijn. Elke dag meet hij ook tijdens zijn raadplegingen de temperatuur van onze samenleving. “Die mensen zijn vastgelopen: geestelijk en lichamelijk uitgeput onder druk van het leven. Daar zijn wij als artsen eigenlijk niet voor opgeleid. De verwachting dat de geestelijke gezondheidszorg het zal oplossen, is een illusie. Het probleem is breder en zit maatschappelijk verankerd.”